Το αίσθημα της φύλαξης

Μια συμπεριφορά που μπορεί να αλλάξει!

Πώς μπορούμε να δικαιολογήσουμε

αυτή τη συμπεριφορά

Ο σκύλος θα διεκδικήσει εκείνους τους πόρους που τον αφορούν και τον συμφέρουν για την βελτίωση της ζωής του.

Ένας αδέσποτος σκύλος που δεν έχει την ευκαιρία της καθημερινής φροντίδας θα διεκδικήσει τροφή, στέγη ,νερό οτιδήποτε είναι αυτό που θα του βελτιώσει την ποιότητα της ζωής του στην παρούσα φάση. Αυτό δεν ισχύει μόνο για τα αδέσποτα σκυλιά. Απλά δεν πρέπει να παρερμηνεύουμε την διεκδίκηση κάποιων φυσικών πόρων ως ένδειξη επιθετικότητας ή της λεγόμενης κυριαρχίας των σκύλων.

Ας φέρουμε ένα παράδειγμα:

Δύο ή και παραπάνω σκύλοι που έχουν ισοδύναμο κίνητρο για έναν πόρο, θα συγκρουστούν μεταξύ τους για να τον διεκδικήσουν. Αυτό δε δείχνει ότι είναι επιθετικοί απλά θα ότι προκύπτει μια ανταγωνιστική αναμέτρηση για τη διεκδίκηση ενός σημαντικού πόρου.

Ένας σκύλος από τη φύση του τείνει να διατηρεί την κοινωνική του ισορροπία , αυτό σημαίνει ότι αποφεύγει τους διαπληκτισμούς.

Αν από μικρή ηλικία ο σκύλος έχει μάθει να μοιράζεται, να αφήνει τα αντικείμενα του .Να νιώθει εμπιστοσύνη όταν βρίσκεται κάποιος δίπλα στο μπολ του, δίπλα από τα παιχνίδια του, δίπλα στη θέση του στον καναπέ κλπ τότε αυτό το αίσθημα κτητικότητας μειώνεται ή εξαλείφεται. Άρα καταλαβαίνουμε πως μια τέτοια συμπεριφορά δεν είναι γενετική προδιάθεση.

Δεν πρέπει να θεωρούμε αυτονόητο και ότι είναι μια γενετική συμπεριφορά όταν ο σκύλος επιτίθεται για να διεκδικήσει τους πόρους του. Ένας σκύλος είναι λειτουργικό και χρήσιμο να μάθει να μοιράζεται το μπολ του, τα παιχνίδια του , το κρεβάτι του με άλλους σκύλους και με ανθρώπους ώστε να μην να μην γίνονται διαμάχες.

Μια τέτοια συμπεριφορά είναι λογικό να την κάνει ένας σκύλος αν έχει στερηθεί για καιρό κάποιον πόρο ή αν δεν έχει μάθει να μοιράζεται ή να εμπιστεύεται.

Τι μπορεί να θεωρεί ο σκύλος ως σημαντικό πόρο;

Σημαντικός πόρος για έναν σκύλο θα μπορούσε να είναι πολλά πράγματα. Η τροφή του, το μπολ του, το κρεβάτι του, ο καναπές, το σπίτι που μένει, το αμάξι, η αυλή, ο κηδεμόνας του, τα κουτάβια του, ένα οποιοδήποτε αντικείμενο που για αυτόν έχει αξία.

Ένας σκύλος από τη φύση του τείνει να διατηρεί την κοινωνική του ισορροπία (self organise system), αυτό σημαίνει ότι αποφεύγει τους διαπληκτισμούς.

Αν από μικρή ηλικία ο σκύλος έχει κατευθυνθεί σωστά, έχει μάθει να μοιράζεται, να αφήνει τα αντικείμενα του .Να νιώθει εμπιστοσύνη όταν βρίσκεται κάποιος δίπλα στο μπολ του, δίπλα από τα παιχνίδια του, δίπλα στη θέση του στον καναπέ κλπ τότε αυτό το αίσθημα "κτητικότητας" μειώνεται ή εξαλείφεται. Άρα καταλαβαίνουμε πως μια τέτοια συμπεριφορά δεν είναι γενετική προδιάθεση.

Δεν πρέπει να θεωρούμε ότι είναι στη φύση του σκύλου όταν εκείνος επιτίθεται για να διεκδικήσει τους πόρους του. Ένας σκύλος είναι λειτουργικό και χρήσιμο να μάθει να μοιράζεται το μπολ του, τα παιχνίδια του , το κρεβάτι του με άλλους σκύλους και με ανθρώπους ώστε να μην δημιουργούνται διαμάχες.

Προσέχουμε να μην κάνουμε τα εξής λάθη:

Μια τέτοια συμπεριφορά είναι κατανοητό να την κάνει ένας σκύλος αν έχει στερηθεί για καιρό κάποιον πόρο ή αν δεν έχει μάθει να μοιράζεται ή να εμπιστεύεται.

Δεν παρέχουμε περισσότερους πόρους:

Το γεγονός όμως ότι ένας σκύλος γίνεται κτητικός με την τροφή του ή άλλους πόρους δε σημαίνει ότι αν του παρέχουμε όλους τους δυνατούς πόρους που χρειάζεται(και ακόμα περισσότερους) θα πάψει να είναι κτητικός.Άρα δεν ξεκινάμε να του δίνουμε πολλά παιχνίδια ή κόκαλα με στόχο την εξάλειψη της διεκδίκησης. Κάτι τέτοιο δεν επιτυγχάνεται με αυτόν τον τρόπο.

2. Δεν μαλώνουμε ή τιμωρούμε τον σκύλο

Πολλοί κηδεμόνες ερμηνεύουν λανθασμένα τη συμπεριφορά του σκύλου ως κυριαρχική.Εκεί γίνεται η μεγαλύτερη παρερμηνεία.Μετά τιμωρούν τον σκύλο, του παίρνουν με ένταση το μπολ και μπορεί να μην τον αφήσουν να φάει.Ο σκύλος από όλη αυτή τη διαδικασία δεν πήρε κανένα μάθημα , αντιθέτως μεγάλωσε η ανασφάλεια του απέναντί σας.Η συμπεριφορά του θα επαναληφθεί και ίσως με μεγαλύτερη ένταση.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΩ:

Έλλειψη εμπιστοσύνης:Ο σκύλος κάνει αυτή τη συμπεριφορά όταν οι άνθρωποι που είναι δίπλα του δεν έχουν κερδίσει την εμπιστοσύνη του. Θα διεκδικήσει το μπολ του όταν θεωρεί ότι απειλείται ή ότι θα χάσει τον συγκεκριμένο πόρο.
Δεν είναι αυτονόητο ότι ένας σκύλος θα μοιράζεται έναν πόρο αν εμείς με υπομονή δεν του το μάθουμε. Είναι μια συμπεριφορά που μαθαίνεται και αυτό αποδεικνύεται καθώς σκυλιά που δεν τολμούσες να πλησιάσεις το μπολ τους (άδειο ή με τροφή) κατάφεραν να εμπιστευτούν.