• Πολλές είναι οι ειδήσεις πλέον που αφορούν στις επιθέσεις σκύλων σε ανθρώπους και συγκεκριμένα σε παιδιά.Ωστόσο για να μη δαιμονοποιούμε τις καταστάσεις και να μην επιρρίπτουμε τις ευθύνες στον σκύλο, στην ράτσα του, πρέπει πάντα να εξετάζουμε προσεκτικά την κάθε περίπτωση καθώς είναι μοναδική.

Σε μια συνέντευξη που δόθηκε αρκετό καιρό πριν από τον γονέα του παιδιού που δέχτηκε επίθεση από τον δικό τους σκύλο, υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι είχαν γίνει αρκετά λάθη. Τα πιο σημαντικά στοιχεία της δοθείσας συνέντευξης που δείχνουν ότι ο σκύλος δεν ήταν εξοικειωμένος με το παιδί είναι τα εξής:

"Ξαφνικά και χωρίς καμιά προφανή αιτία:"

Όταν έχεις μάθει να επικοινωνείς σωστά με τον σκύλο σου και να τον διαβάζεις,όταν σε έχουν κατευθύνει σωστά για το ποια είναι τα σημάδια που ο σκύλος σου αισθάνεται άβολα ή σε προειδοποιεί για το ότι κάτι κακό θα έρθει τότε δεν υπάρχει τίποτα ξαφνικό και χωρίς αιτία. Τα σημάδια ενός σκύλου που δεν νιώθει καλά ή πρόκειται να κάνει επίθεση ,όσο μικρά και να είναι ,δεν είναι ποτέ ανύπαρκτα.

"Δεν είχε δείξει επιθετική συμπεριφορά. Δεν ήθελε πολλά χάδια από τους άγνωστους":

Αυτή η φράση δείχνει ότι είναι ένα σκυλί που δεν είχε κοινωνικοποιηθεί επαρκώς και έχει μάθει να είναι επιφυλακτικός. Το γεγονός να μη θέλει να δεχτεί πολλά χάδια από αγνώστους σημαίνει ότι σε μικρή ηλικία δεν είχε επιβραβευτεί όταν ερχόταν σε θετική επαφή με ανθρώπους και τελικά δεν έμαθε ποτέ ότι άγνωστος δεν σημαίνει κάτι κακό ή επικίνδυνο για την ασφάλεια του.

"Δεν μπορούσε ο οποιοσδήποτε να πάει να χαϊδέψει το σκυλί":

Ακόμα σε αυτή τη φράση βλέπουμε τη συνέχεια της μη επαρκούς κοινωνικοποίησης του σκύλου.Το σκυλί αισθανόταν ανασφάλεια να πάει ο καθένας να το χαϊδέψει που σημαίνει ή είχε κάνει αρνητικές συνδέσεις με τον κόσμο ή δεν είχε καθόλου.Και στις δυο περιπτώσεις βλέπουμε έναν σκύλο που κλείνει «η βεντάλια» της εξοικείωσης και της άνεσης με τον κόσμο.Άρα έπρεπε να γίνει σεβαστή αυτή η ιδιαιτερότητα του σκύλου.

"Το σκυλί μου είναι 4,5 χρονών":

 Η ηλικία εκπαίδευσης του σκύλου δεν παίζει καθοριστικό ρόλο αλλά θα λέγαμε παίζει καταλυτικό. Μέχρι την ηλικία των 4,5 ετών τι κοινωνικοποίηση είχε λάβει το σκυλάκι, πώς του φερόντουσαν, είχε αρκετά ερεθίσματα μέχρι στην ηλικία των 2-4,5 μηνών; Επίσης αυτό το σκυλί είχε έρθει σε επαφή με αρκετά παιδάκια, να τα συναναστραφεί, να παίξει, να το επιβραβεύσουν(ώστε να αποκτήσει θετικές εμπειρίες) να εξοικειωθεί στην περίεργη και ατσούμπαλη κίνησή τους; 

"Πάμε για εκπαίδευση ώστε να μπορέσουμε σε οτιδήποτε προκύψει να με ακούσει γιατί αφεντικό ήταν ο σύζυγος μου"::

Όταν υπάρχει η νοοτροπία ότι ο σκύλος υπακούει σε έναν και μόνο ή ότι υπάρχει ένας και μόνο που επιβάλλει την τάξη τότε δεν υπάρχουν περιθώρια για σωστή επικοινωνία με τον σκύλο από όλα τα μέλη της οικογένειας. Δεν μπορεί να γνωρίζει σε κρίσιμες καταστάσεις μόνο ο ένας πώς να χειριστεί τον σκύλο, ο σκύλος πρέπει να μάθει να επικοινωνεί σωστά με όλα τα μέλη της οικογένειας. Και τέλος ενώ το θέλω τους ήταν η «υπακοή» στη γυναίκα ,δεν πήγαν καν να δουν από κοντά πώς γίνεται η εκπαίδευση και πώς θα χειριστούν δύσκολες καταστάσεις.

" Η εκπαίδευση του σκύλου πραγματοποιήθηκε 2,5 μήνες και λίγο πριν γεννήσω τη φέραμε σπίτι":

Η πιο σημαντική δήλωση για μένα είναι αυτή εδώ. Ο παλιός τρόπος εκπαίδευσης που τον σκύλο τον δίναμε να μας τον εκπαιδεύσουν και παίρναμε ένα ωραιότατο περιτύλιγμα εμείς πίσω, χωρίς φυσικά να ξέρουμε τι να το κάνουμε, θα έπρεπε να έχει πάψει να ισχύει. Όταν παραδίδεις τον σκύλο σου και περιμένεις μέσα σε 2,5 μήνες να στο φέρουν τέλειο πίσω είναι αναποτελεσματικό και για μένα τελείως επικίνδυνο. Δεν γνωρίζεις τι εκπαίδευση έχουν κάνει στον σκύλο σου, δεν γνωρίζεις τι μεθόδους έχουν εφαρμόσει, ο σκύλος θα ζήσει με την οικογένεια άρα η οικογένεια πρέπει να του δώσει την εκπαίδευση με την κατάλληλη καθοδήγηση. Μπορεί λοιπόν ,αυτό το σκυλί να δέχτηκε αρνητική εκπαίδευση και για αυτόν να ήταν μια αρνητική εμπειρία. Επίσης το γεγονός ότι οι εκπαιδευτές επέτρεψαν την εκπαίδευση μακριά από τους κηδεμόνες ,θα έπρεπε να τους προβληματίζει.

"Κοιμόντουσαν μαζί":

Το γεγονός ότι κοιμόντουσαν μαζί αυτά τα δύο πλάσματα το χαρακτηρίζω ανώριμο και όχι απελευθερωμένο και φιλοζωικό. Ένα μωρό όταν κοιμάται μπορεί να κάνει απότομες κινήσεις, να κλωτσήσει, να χτυπήσει ,να πέσει πάνω στον σκύλο.Αυτός με τη σειρά του κοιμάται και θέλει τον προσωπικό του χώρο. Δεν είναι απίθανο ένα σκυλί που το τρομάζεις ή το αιφνιδιάζεις την ώρα που κοιμάται, να γυρίσει να σε δαγκώσει. Μια τέτοια άνεση δε θα έπρεπε κατά την άποψη μου να έχουν ούτε με τα εκπαιδευμένα σκυλιά.

"Δένουμε το σκυλί":

Εκ των πραγμάτων ένα σκυλί που είναι δεμένο, (ακόμα και σκυλιά που έχουν μάθει και έχουν εκπαιδευτεί να μένουν δεμένα) δε νιώθει απόλυτα άνετα. Ένα σκυλί δεμένο νιώθει εγκλωβισμένο, χωρίς να μπορεί να διαφύγει αν το θέλει.

"Δεν έχει πάει στο συγκεκριμένο σπίτι":

Ένα νέο περιβάλλον φέρνει νέες αντιδράσεις. Σε έναν σκύλο οι αλλαγές του περιβάλλοντος θα φέρουν αλλαγές και στη συμπεριφορά του. Όσο πιο εξοικειωμένο είναι ένα σκυλί στην αλλαγή και στην προσαρμογή σε νέα περιβάλλοντα, τόσο λιγότερες αλλαγές συμπεριφοράς θα δούμε. Ένας σκύλος σε νέο περιβάλλον χρειάζεται χρόνο να προσαρμοστεί ,όσο πιο πολλά του φορτώνεις τόσο δυσκολεύεται.Πόσο μάλλον όταν έχεις φτάσει την προηγούμενη μέρα και το σκυλί δεν έχει συνειδητοποιήσει ακόμα τις αλλαγές.

"Και το παιδί μπουσουλούσε μάλλον προς το μέρος της":

Όλες αυτές οι κινήσεις θέλουν κάποιο χρόνο για να γίνουν ειδικά αν η απόσταση είναι επαρκής. Η μητέρα δεν είχε καν στο μυαλό της το ψυχολογικό στρες του σκύλου ώστε να αντιληφθεί τις λεπτομέρειες και να είναι περισσότερο προσεκτική.Από αυτό φαίνεται ότι η μικρή δεν ήταν αρκετά μακριά από το σκυλί ούτως ώστε να μην τη φτάνει.

"Ήταν δεμένη και ήταν μακριά δεμένη ,για κάποιο λόγο τεντώθηκε ο ιμάντας, δεν ξέρω, πήρε αυτά τα εκατοστά που ήθελε για να την αρπάξει"

Ο σκύλος ήταν δεμένος(άρα εγκλωβισμένος) και είδε κάτι(την μικρούλα) να κινείται μπροστά του ,μπορεί θα λέγαμε αν δεν ήταν δεμένη αυτή τη συμπεριφορά να μην την είχε κάνει. Μπορεί όλη αυτή η αντίδραση να ήταν επιθετικότητα λόγω δεσίματος. Στον σκύλο ενεργοποιήθηκε ένας μηχανισμός λόγω της κίνησης του παιδιού, ένας μηχανισμός που υπάρχει στη φύση του σκύλου και πρέπει να τον εκπαιδεύσουμε. Η απόσταση από τη στιγμή που μπορούσε να τη φτάσει ήταν μικρή και ίσως όχι αρκετή.